0
0,00 zł
0 elementów
W mojej działalności potrzebuję zrozumieć perspektywę rodzica, aby móc mu pomóc. Ogromnie ułatwia mi to fakt, że sama jestem mamą i w wielu sytuacjach po prostu byłam.
Dziecko mnie nie słucha. Byłam tam.
Dziecko mnie uderzyło. Byłam tam.
Nie mam cierpliwości i nakrzyczałam na dziecko. Byłam tam.
Są jednak sytuacje, które muszę sobie wyobrazić. Do tej pory głównie próbowałam wczuć się w wyzwanie pracy zdalnej przy ekranie, gdy dziecko to widzi i samo domaga się ekranu (choć znam tę sytuację, bo często pracuję z dziećmi w domu). Od przedwczoraj wiem już dokładnie, o co wam chodzi w tym wyzwaniu. Więcej w inspiracjach. A na końcu — historia o pracy z dziećmi jednej z was. 😉
Zbliżam się do mety wydania książki Twój maluch MOŻE żyć bez ekranów! Dlatego ZAMYKAM listę oczekujących, która w podziękowaniu za zainteresowanie, cierpliwość i zaufanie otrzyma najniższą możliwą ofertę zakupu książki już w przyszłym tygodniu. Do listy można dopisać się tylko do 10 lutego! Może nie masz już dzieci w tym wieku (0-3 lata), ale chcesz sprawić prezent innemu rodzicowi? To idealna okazja, aby dostać tę książkę w najniższej możliwej cenie.
Ostatnio doszłam do wniosku, że uwielbiam czytać na papierze! Czy Ty też jesteś taką osobą?
Wydanie książki papierowej wymaga ode mnie dużo więcej wysiłku, ale chcę zrobić ten ukłon w stronę rodziców. Nowa książka (o ekranach) będzie też w formie papierowej. I stara (o zabawie) też!
📢Twoje dziecko MOŻE bawić się SAMO jest już od teraz dostępne w formie papierowej! Wysyłka darmowa na terenie Polski. Zobacz ofertę, klikając poniżej.
💥 Co więcej!
Postanowiłam uprościć ofertę i włożyć Listę aktywności do pakietu standard. Teraz to część książki / e-booka. Wszystkie osoby, które do tej pory zakupiły samą książkę bez listy, otrzymają wkrótce ode mnie e-maila z informacją, jak uaktualnić pakiet i pobrać sobie dodatkowo listę.
💥 UWAGA!
Przygotuję też pakiet dwóch książek: Twoje dziecko MOŻE bawić się SAMO oraz Twój maluch MOŻE żyć bez ekranów. Prawdopodobnie będzie on dostępny w przedsprzedaży od przyszłego tygodnia. Jeśli Cię to interesuje, to wstrzymaj się z zakupami jeszcze kilka dni 😉
Razem z mężem pracujemy zdalnie na komputerach od kilku lat. Kiedy dzieci wracają z placówek, mąż jeszcze przez kilka godzin pracuje. Kiedy dzieci chorują, nie bierzemy nigdy L4, tylko ogarniamy pracę z nimi. Mamy swoje miejsce biurowe, które zazwyczaj jest otwarte na korytarz, sporadycznie zakrywamy je kotarą.
I mimo tego, nigdy nie patrzyłam na tę pracę zdalną jak na zagrożenie ekranowe dla dzieci. A kilka razy usłyszałam na webinarach o takim wyzwaniu rodziców, że dziecko widzi ich często przy komputerze i potem używa tego argumentu, by samemu uzyskać zgodę na bajkę czy grę.
Dlaczego nie było to dla nas wyzwaniem? Bo nasze dzieci bawią się bardzo dużo. Nawet kiedy są z nami w domu z powodu przeziębienia, my pracujemy. Wiadomo, że jest wtedy tej pracy mniej, ale to funkcjonuje tak, że mamy plan dnia z wyszczególnioną pracą i przerwami na czas 1:1 z dzieckiem. Dziecko bawi się obok na ziemi lub w innym pokoju. Czasami my z laptopem przenosimy się gdzieś poza biurko, by być bliżej dziecka.
I znowu myślę, że to samodzielna zabawa jest tym, co sprawia, że u nas tego nie ma problemu... Bardzo mocno zrozumiałam to w poniedziałek. Jedno z naszych dzieci przechodziło grypę. Dlatego cały poniedziałek spędziło wtulone w jednego lub drugiego rodzica. W pewnym momencie i ja i mąż musieliśmy koniecznie dokończyć pracę, więc dziecko siedziało nam przez godzinę na kolanach przed naszymi ekranami. I padło wtedy stwierdzenie z jego ust: Szkoda, że ja też nie mam komputera.
Tak mocno zrozumiałam wtedy, skąd wynika ta obawa rodziców o pracę zdalną. Być może zadają te pytania właśnie osoby, których dzieci mało bawią się same i tkwią przed ekranami wraz z rodzicami.
U nas to się praktycznie nie zdarza. Dzieci czasami do nas przychodzą, popatrzą na ekran, najstarsza czasami pyta, jak coś działa i szybko odchodzą do swojej zabawy. Zabawa jest dla nich po prostu atrakcyjniejsza niż nasze ekrany.
Jeśli więc masz jakieś wyzwanie z pracą zdalną i tym, że dziecko za często jest obok, popracuj przede wszystkim nad wsparciem samodzielnej zabawy. Bardzo polecam też robienie prostego planu dnia na dzień pracy z dzieckiem.
I opowiadaj dziecku dużo, co robisz i tłumacz, że to jest praca. I pilnuj oczywiście, by to była praca 😉 Niech to nie będzie oglądanie shortów czy śmiesznych filmików od znajomych z głośnym dźwiękiem w oczekiwaniu na kolejne zadanie (byłam w korpo i wiem, jak to jest...). To bardzo ważne — szczególnie wtedy, kiedy dziecko jest obok i patrzy.
(...), ekran w takim wypadku to narzędzie pracy i to jest OK, że dziecko widzi rodzica pracującego. To jak piła, młotek czy wkrętarka dla stolarza. Czy to oznacza, że dziecko stolarza też może pobawić się wiertarką czy szlifierką, skoro jego tata z tego korzysta? A dziecko krawcowej może pobawić się maszyną do szycia? Ważne, by rozmawiać z maluchem i opowiedzieć mu w uproszczeniu, jak wygląda praca rodzica i do czego wykorzystuje się komputer lub telefon.
(z Twój maluch MOŻE żyć bez ekranów)
I na koniec — żeby nie było, że tylko u nas to funkcjonuje, to przysyłam historię Doroty, która rozwija swoją działalność i ma trójkę dzieci w edukacji domowej! Skoro tak możemy my, to możesz i Ty 💖
******
Chcesz zadać swoje pytanie? Napisz do mnie lub podeślij anonimowo tutaj.
Co tam? Masz ciekawy temat do omówienia?
Można do mnie napisać też anonimowo, pamiętasz? Poprzez ten link: https://wiadomosc.corobickiedydziecko.pl
Trzymaj się ciepło!
Justyna
P.S. Możesz baaaaardzo wesprzeć mnie i moją działalność 🙏
📩 odpisać na tę wiadomość lub dodać mnie do listy kontaktów, żebym nie wpadała do spamu
🔄 polecić i przesłać ten newsletter dalej w świat
☕ postawić mi wirtualną kawę
Dzięki! Mocno wierzę, że każda akcja wspierająca promowanie rodzicielstwa RIE wywołuje uśmiech jakiegoś dziecka na świecie 👧👦
I NIE ZAPOMINAJ, że możesz wysłać mi anonimową wiadomość, o czym chcesz przeczytać w kolejnych newsletterach.
