Ale się w zeszłym tygodniu działo!Przeprowadziłam kolejny webinar i przekazałam wskazówki, jak łączyć pracę zdalną z opieką nad dzieckiem, a mój e-book "Twoje dziecko MOŻE bawić się SAMO" trafił już do pierwszych czytelników.
Jestem niesamowicie zmęczona, niesamowicie dumna i niesamowicie szczęśliwa. Nie dlatego, że odniosłam spektakularny sukces. Dlatego, że małymi krokami wychodzę poza swoją strefę komfortu, uczę się bycia online mimo ogromnego strachu i DOSTAJĘ TYLE DOBRA OD WAS! Wiadomości, motywacji, informacji zwrotnej. Dziękuję! To, co się teraz dzieje, tworzy moją historię, a jaki element Twojej historii łączy Cię ze mną? 😉
E-BOOK "Twoje dziecko MOŻE bawić się SAMO" - promocja trwa do 15 sierpnia.
Wyobraź sobie, że Twoje dziecko bawi się chętnie samo, a Ty możesz w spokoju wykonać swoje obowiązki lub odpocząć
To praktyczny poradnik dla rodziców dzieci 0-7 lat (idealnie jak wspieranie samodzielnej zabawy zaczyna się od początku :)), który:
Jeśli masz minutkę, to tutaj posłuchasz, co znajdziesz w środku e-booka oraz dla kogo jest e-book. Pierwsze opinie potwierdzają, że udało mi się stworzyć przydatny i praktyczny poradnik:
E-book "Twoje dziecko Może bawić się samo" jest świetną pozycją dla zapracowanych mam. Daje on wiele wskazówek, jak można pomóc dziecku w samodzielnej zabawie, nie mając przy tym wyrzutów sumienia, że nie zajmujemy się dzieckiem, a wręcz przeciwnie pokazuje jak taka zabawa jest potrzebna. Autorka (Justyna) pokazuje wszystko na własnym przykładzie, potwierdzając tym samym, że opisane metody rzeczywiście działają. Co mnie ujęło najbardziej to, to że E-book nie pokazuje życia przez różowe okulary, ale proponuje rozwiązania na sytuacje, z którymi często my mamy problem.
Maria
Bardzo cenię pracy Karoliny z Akademii Snu, którą klienci nazywają "Czarodziejką od snu dziecka" 😉 I właśnie porozmawiam z nią o tym, co wspólnego samodzielna zabawa ma z lepszym snem małych dzieci. Bo podobieństw między tymi dwiema kompetencjami jest ogromnie dużo. Sami posłuchajcie, dołączając do nas we wtorek na moim Instagramie.
Kontynuując metaforę teatru: wyobraź sobie taką scenę. Jesteś w teatrze dla dzieci, a aktor odgrywa rolę słynnego pana Hilarego, który zgubił okulary. Aktor, szukając wszędzie zguby, recytuje wiersz: „Chodzi, szuka pan Hilary, gdzie są moje okulary…”. Wtem na scenę wskakuje jakiś rodzic i wskazując na nos zaskoczonego aktora, mówi pospiesznie: „Już, już panu pomagam. Tu są, na pana nosie – bardzo proszę”.
Wiesz już pewnie, o co mi chodzi? My, jako rodzice, chcąc wesprzeć dziecko, często wyręczamy je. A wyręczając je, demotywujemy do samodzielnych prób zmierzenia się z problemem. I znalezienie w tym równowagi jest generalnie jednym z największych wyzwań w wychowywaniu dzieci.
Dlatego odnośnie do samodzielnej zabawy w podejściu RIE zaleca się, żeby dziecku nie pokazywać różnych rzeczy: nie instruować go, jak ma budować wieżę, jak układać puzzle, czy jak rysować kredkami. Nie prowadzić za rękę albo nie prowadzić jego ręki. Lepiej wstrzymać się ze swoją wizją. Kiedy dajemy dziecku nową zabawkę, to warto dać mu też przestrzeń na eksplorację i wstrzymać się przed instrukcjami typu: „To jest sorter. Ten klocek musisz dać tutaj. A ten tutaj. Nie, źle, ten tu nie pasuje. Spróbuj ten”. Kiedy upadnie wieża z klocków lepiej, żeby rodzic nie zrywał się od razu do jej naprawienia. Gdy dziecko nie może dosięgnąć zabawki, to warto zobaczyć najpierw, jak kombinuje, aby osiągnąć cel. Dobrze też nie rozwiązywać z automatu sporów za dzieci, tylko dać im przestrzeń na próbę samodzielnego dogadania się.
Zainspiruj się...
