UŁATWMY SOBIE ŻYCIE ZAWCZASU

🎯 UŁATWMY SOBIE ŻYCIE ZAWCZASU — CODZIENNE DZIAŁANIA W TLE

💡 Po pierwsze: kary nie działają 😉  A nawet jeśli przynoszą jednorazowy efekt, to niestety naruszają relację. Pisałam o tym bardzo wiele tutaj, więc zerknij proszę. 

💡 Po drugie: zbuduj pewność w sobie. Są takie rodziny, w których dzieci mają pozwolenie na rysowanie po ścianach, meblach, itp. Rodzice wybierają strategię przeczekania: ta faza dzieciom po prostu przechodzi. I to jest ok, jeśli pasuje to całej rodzinie. Pytanie brzmi, czy nie utknęłaś gdzieś pomiędzy: z jednej strony to Cię denerwuje i tego nie chcesz, a z drugiej myślisz sobie, że to dziecko i kiedyś to samo minie. Z tej niepewności będzie wynikać brak stanowczości w postawieniu granic. 

💡 Wprowadź dziecko w świat domowych zasad na spokojnie i nie wtedy, kiedy dziecko z kredką w ręku biega po domu 😉 Zaproś go do wspólnej rozmowy i przekaż dziecku, jakie masz oczekiwania: "Rozmawialiśmy z tatą o tym, że czasami rysujesz po ścianach i innych przedmiotach. Nie chcemy, żebyś tak robił, bo to niszczy te rzeczy. To nasz wspólny dom i przeszkadza nam to. Chcemy, żebyś rysował tylko po kartkach lub kolorowankach."  

💡 Kredki i pisaki w określonym miejscu. Wydziel miejsce, gdzie dziecko może je znaleźć. Niech to będzie stolik do kolorowania i poproś, żeby tylko tam używał pisaków i kredek. Na początku trzeba będzie popracować nad tym, żeby dziecko nie wynosiło ich poza ten obszar / rysowało rzeczywiście na kartkach. Ale im więcej w opiekunie spokojnej pewności, tym szybciej dziecko podąży. 

💡Jeśli zachowanie jest nasilone i dziecko jest zbyt wciągnięte w proces twórczy, żeby móc powstrzymać się od malowania np. po podłodze, to można przez jakiś czas dawać kredki tylko w obecności rodzica.

PRZEŻYJMY JAKOŚ KRYZYS

🎯 PRZEŻYJMY JAKOŚ KRYZYS — DZIAŁANIA W DANYM MOMENCIE

💡Zachowaj spokój. Jak zawsze 😉 Głęboki oddech i próbujemy:

💡Podejdź do dziecka, uklęknij i przypomnij, że nie chcesz, aby rysowało ono po czymś innym niż kartki. Podaj mu kartkę i poproś o rysowanie po niej. 

💡Pomóż dziecku fizycznie. Jeśli dziecko nie chce samo przestać, to delikatnie, ale stanowczo przytrzymaj rękę dziecka i powiedz „Chcę, żebyś rysował po kartce”. 

💡Zabierz kredki, jeśli trzeba. Dziecko nie chce przestać, wyrywa się nam i znowu maluje po czymś 'niedozwolonym'? Zapewne w tym momencie czuje się z jakiegoś powodu źle się i nie umie zachować się aktualnie inaczej. Głodne, zmęczone, przebodźcowane — nie zawsze wiadomo — ale czasami współpraca po prostu nie jest możliwa.

W takim razie delikatnie — na ile się da — wyciągnij mu te kredki z rąk z komunikatem 'jestem po twojej stronie', a nie 'to ci to zabiorę!': np.: "Widzę, że nie potrafisz się powstrzymać od kolorowania ścian. Wyjmę Ci kredkę z rąk i na chwilę ją odłożę."

💡Nie odwracaj uwagi dziecka i zaakceptuj emocje, jeśli dziecko będzie się buntować. "Widzę, że bardzo podobało Ci się to kolorowanie po ścianie. Wolałbyś dalej to robić i jesteś chyba niezadowolony z tego, że nie Ci nie pozwoliłam. Jestem przy Tobie."

💡Po uspokojeniu się pogadaj z dzieckiem. Przypomnij zasady, że nie chcesz rysowania ścian. Jeśli masz czas, zapytaj, czy dziecko chce teraz pokolorować z Tobą na kartce.