Pomysł na ten wpis pojawił się nieoczekiwanie – a właściwie nieoczekiwanie wszedł do naszych szafek kuchennych w 2018 roku. I nie sądziłabym, że mole spożywcze mogą mieć tak duży wpływ na moją organizację, czas i nastrój, ale niestety miały. Straciliśmy ogromnie dużo czasu na walkę z nimi przez swoje własne błędy. Dlatego pomyślałam, że dobrze byłoby ustrzec przed tym innych.
Na początku nasza historia – ku przestrodze. A na samym końcu podsumowanie ze skutecznymi metodami walki z molami.
Z molami miałam do czynienia po raz pierwszy w życiu, dlatego nie wiedziałam, jak poważny to problem. W naszym przypadku przynieśliśmy dokładnie mklika mącznego, prawdopodobnie w jakimś produkcie spożywczym ze sklepu. Pierwsze pojedyncze latające osobniki zauważyliśmy w sierpniu. Na początku nawet nie rozpoznałam, co to jest. Raz na kilka dni latał po kuchni taki mały motyl. Dopiero po 2-3 powtórzeniach, postanowiłam sprawdzić w internecie i uświadomiłam sobie, że tak wygląda mol. Jednak nie przejęłam się tym za bardzo. Przejrzałam pobieżnie szafki, ale nic nie znalazłam. Stwierdziłam, że może rzeczywiście przynieśliśmy ze sklepu pojedyncze osobniki, ale w ogóle nie sklasyfikowaliśmy tego problemu jako pilny i ważny. Kupiłam jedynie płytkę na mole spożywcze, na którą złapał się po dłuższym czasie tylko jeden latający szkodnik.
I to był nasz pierwszy, duży błąd – nie znaleźliśmy czasu na zajęcie się tym.
Po 2-3 tygodniach piekłam ciasto i po odpakowaniu gorzkiej czekolady dowiedziałam się, jak wygląda larwalne stadium rozwoju mklika mącznego 🙁 Niestety okazało się, że larwy już na dobre zadomowiły się w całej szafce z przegryzkami – weszły do kilku czekolad, porobiły kokony w załamaniach opakowań, weszły do pudełek z orzechami. Było kilka latających motyli, kilka kokonów z przepoczwarzającymi się dorosłymi osobnikami i dużo larw. Wyrzuciliśmy większość rzeczy, wyszorowaliśmy octem szafki, kosze, pojemniki.
Straciliśmy na to prawie cały dzień i… na nic to wszystko, bo dalej zignorowaliśmy znaczenie problemu i nie doprowadziliśmy akcji czyszczenia do końca. Nasze dwa błędy:
Niestety okazało się, że w sezamie jednak również mole były i założyły tam sobie nowe gniazdo z jajami, a my w międzyczasie nie używaliśmy sezamu i nic nie zauważyliśmy. Zorientowaliśmy się dopiero po półtorej miesiąca, kiedy z gniazda wyleciały nowe latające osobniki. Mnie nie było akurat w domu, ale mój mąż przeprowadził śledztwo i odkrył nowe gniazdo. I znowu musiał przejrzeć całą szafkę z przegryzkami, każdy produkt dokładnie obejrzeć, wyrzucić zainfekowane jedzenie oraz umyć octem szafki i wszystkie opakowania. Znowu pół dnia straty. I znowu wszystko na nic… Tym razem również nie doceniliśmy przeciwnika… Myśleliśmy, że wystarczy tę jedną zainfekowaną szafkę wyczyścić. Zamierzaliśmy co prawda sprawdzić kiedyś inne szafki, ale ciągle nie było czasu…
Znowu minęło półtorej miesiąca. W tym czasie spokój i cisza – żadnych latających moli. I nastąpił nasz kolejny błąd – pewnej środy zauważyłam, że na suficie między kuchnią a salonem porusza się duża larwa. Od razu zaczęłam bić na alarm, że to znowu mol. Ale mąż stwierdził, że niemożliwe, bo nic przecież nie latało ostatnio, a to wygląda jak robaczek z jabłka – pewnie wyszedł z owocu. Przekonał mnie niestety... A gdybyśmy już wtedy zareagowali, to może ograniczylibyśmy zasięg kolejnej inwazji...
Na weekend miało nas nie być, ale przeziębiłam się i zostałam w domu z synkiem oraz mamą, która nas akurat odwiedziła. Na szczęście – bo nie wiem, co byśmy zastali po powrocie… W sobotę rano zauważyłam małą larwę na drzwiach szafki z kaszami i mąkami. Kiedy chciałam ją usunąć, spadła na ziemię, na której wiło się kolejnych kilka larw... Odsunęłam cokoły spod szafek i ujrzałam kilkanaście larw wędrujących w różne strony. Otworzyłam szafkę z mąkami i kaszami, a tam cała armia… Szczęście w nieszczęściu – same larwy lub przepoczwarzające się osobniki, ale jeszcze nie było dorosłych, latających szkodników. To właśnie dorosłe osobniki składają jaja, więc była szansa, że tym razem uda się to powstrzymać.
Najwidoczniej latające mole spożywcze, z którymi walczyliśmy 3 i 1,5 miesiąca wcześniej, przeleciały wtedy od przegryzek do szafki z produktami sypkimi, a dokładniej do kaszy jaglanej w woreczkach [ponieważ to tam znaleźliśmy gniazdo] i złożyły jaja. Akurat mniej więcej 2 miesiące trwa okres wylęgu mklika mącznego – wszystko pasuje.
Tym razem już nie zignorowałam problemu. Poświęciłam 3 dni na dokładne wysprzątanie całej kuchni. Zamieszczam dokładny opis, jak to wyglądało u nas, bo myślę, że gdyby ktoś wcześniej opowiedział mi podobną historię, to od razu podeszłabym poważniej do problemu i uniknęła tych czasochłonnych nawrotów szkodników. Dodatkowo, gdy zaczęłam opowiadać znajomym o naszym problemie, to nagle okazało się, że prawie każdy miał do czynienia z molami lub zna kogoś, kto się z tym zmagał.
Wy także nie ignorujcie moli – bardzo łatwo je przynieść ze sklepu i niestety problem ten często się zdarza. Mole spożywcze lubią takie produkty jak kasze, płatki, ziarna, mąki, słodycze, kakao, a nawet ponoć herbaty czy przyprawy. A jeśli już raz się u was pojawią, to nie będzie łatwo się ich pozbyć. Larwy potrafią wejść do pojemników, niedokręconego słoika, przegryźć się przez woreczki. Ale jeśli od razu wytoczycie najcięższe działa, to macie większą szansę, że nie powrócą za dwa miesiące. Szczególnie jeżeli tak jak my lubicie robić zakupy na zapas i szkodniki mają wiele produktów, na których mogą żerować.
Po pierwsze najpierw musiałyśmy zatrzymać larwy, której próbowały opanować całą kuchnię. Zaczęłyśmy od potopienia w occie larw, które już wychodziły z szafki. Następnie wyrzuciłam gniazdo. Było ono w płatkach owsianych. Jak go rozpoznać? Było tam najwięcej wyklutych larw, sporo kokonów z dorosłymi osobnikami oraz charakterystyczne niteczki oznaczające jaja.
Potem wyrzuciłam – nawet bez sprawdzania zawartości – wszystkie otwarte i rozpoczęte już produkty, które nie były w pojemnikach – mąki, kasze, płatki. Kilka produktów było nowych, w szczelnych opakowaniach, a ja nie znalazłam żadnej larwy na opakowaniu, więc włożyłam to profilaktycznie do przemrożenia do zamrażarki.
Następnie dokładnie przejrzałam każdy pojemnik w zainfekowanej szafce – do większości produktów larwy już próbowały się dostać. Na szczęście pojemniki z Ikei w miarę dobrze przeszły testy, bo znajdowałam larwy na pokrywkach, ale żadnej nie udało się do końca pokonać wszystkich uszczelek i wejść do środka. Jednakże – zrażona poprzednimi niepowodzeniami – tym razem wyrzucałam zawartość, jeśli tylko jakakolwiek larwa próbowała się tam dostać. Nie mogłam być przecież pewna, czy jej mniejsza i zwinniejsza koleżanka nie żeruje już czasem w środku, a gołym okiem ciężko to zauważyć. Potem pojemniki lądowały w wodzie z octem, a następnie w zmywarce. Pudełka nienoszące oznak inwazji lądowały automatycznie w zamrażarce – profilaktyczne przemrożenie.
Następnie wyczyściłam dokładnie szafkę – w rogach były już kokony. Mój pech – mole opanowały szafkę cargo i larwy wpełzły do mechanizmu i szyn, których nie mogłam zdemontować i dokładnie umyć. Więc psikałam wodą z octem w każdą szczelinę mechanizmu, one wypełzały i co chwila otwierałam szafkę na nowo i wyciągałam pojedyncze osobniki.
Następnie wyczyściłam każdą inną szafkę w kuchni – niezależnie, czy była to szafka z jedzeniem czy nie. I niestety znalazłam już pojedyncze larwy w szafkach sąsiadujących z tą zainfekowaną – na szczęście nie było tam jedzenia. Ale wyciągałam każdy przedmiot z szafki, dokładnie oglądałam, potem myłam szafkę octem i na końcu umieszczałam świeżo zerwaną lawendę do każdej z szafek.
Potem przeczytałam, że lawenda co prawda odstrasza mole spożywcze, ale zdarza się i tak, że czasami te szkodniki mogą zadomowić się w lawendzie, więc lepiej psikać olejkiem eterycznym z lawendy. Kwiatki lawendy poza tym sypią się po wysuszeniu i tworzą dużo bałaganu. Więc na wszelki wypadek usunęłam na drugi dzień tę lawendę i zastąpiłam ją liśćmi laurowymi oraz skórkami z cytrusów. Dodatkowo zmieszałam wodę z olejkami eterycznymi lawendowym i goździkowym, bo ponoć tego zapachu też nie lubią, i zraszałam tym wnętrza szafek co chwila przez kilka dni.
Po wyczyszczeniu wszystkich szafek octem, wyrzuceniu wszelkich podejrzanych produktów i wymrożeniu pozostałych, uruchomiłam ozonowanie. To jedna z metod dezynfekcji, a na szczęście mamy w domu ozonator, który używamy przy myciu owoców i warzyw ze sklepu. Ozonowałam zainfekowaną szafkę, cokoły, szafki obok, całą kuchnię kilkukrotnie w ciągu 5 dni po odkryciu larw.
Następnie suszarką wysuszyliśmy cały mechanizm cargo – jeśli mole w środku szyn złożyły jaja lub utworzyły kokony, to wysoka temperatura powinna je zabić.
W kolejnym kroku kupiliśmy szczelne pojemniki i słoiki na dosłownie każdy możliwy produkt. Może i pojemniki nie są 100% gwarancją, ale na pewno trudniej będzie molom dostać się do środka następnym razem. Jest większa szansa, że tak szybko się nie rozprzestrzenią. Warto zwrócić uwagę na to, żeby pojemnik był jak najbardziej szczelny – czyli np. jeśli słoik, to lepiej taki z uszczelkami. Trzeba potem pamiętać, aby dokładnie zamykać pudełka, dokręcać mocno słoiki.
I żeby było wesoło – gdy już myśleliśmy, że nasza walka dobiega końca, to odkryliśmy larwy w spiżarce, gdzie trzymamy zapasy – a spiżarka jest oddalona od kuchni o 10 metrów, więc mieliśmy nadzieję, że tam mole nie dotarły… Były w kaszy jaglanej, w kaszy mannie i w płatkach owsianych… Więc wszystkie powyższe kroki powtórzyliśmy też w tym pomieszczeniu...
Po incydencie przez kilka dni trzymaliśmy te produkty spożywcze, które się ostały, z dala od zainfekowanych miejsc. Jeśli jakaś larwa przeżyła, to chcieliśmy ją zagłodzić. Przez pierwsze 5 dni pojedyncze larwy dalej wychodziły gdzieś zza szafki, z dołu lub z mechanizmów cargo. Zdecydowaliśmy się też spryskać kuchnię i spiżarkę sprayem na mole spożywcze zakupionym w sklepie. Przez kilka tygodni powtarzałam również profilaktyczne ozonowanie kuchni oraz przemrażałam wszystkie kasze/mąki/płatki zaraz po przyniesieniu ze sklepu. Miałam duży uraz do moli i nie chciałam żadnych nowych 😉 Teraz po prostu kasze/płatki ze sklepu wkładam jeszcze do dodatkowego worka foliowego ze szczelnym zamknięciem strunowym. Jeśli w środku opakowań przyniesiemy kiedyś też mole, to tak szybko nie wyjdą.
Przez jakiś czas umieszczałam prewencyjnie w każdym pojemniku z sypkimi produktami 2 laurowe liście i wymieniałam je regularnie. Dodatkowo pryskałam wnętrza szafek co jakiś czas mieszanką wody z olejkami eterycznymi. W gratisie przyjemny zapach unosił się w kuchni 🙂
W trakcie zakupów staramy się wybrać tylko te produkty, które są szczelnie zamknięte – trzeba to jednak uważnie sprawdzać. Np. w trakcie inwazji moli u nas znalazłam larwy w NIEOTWARTNYM opakowaniu kaszy manny. Niby miało one zgrzane szczelnie zamknięcie, ale nie sięgało ono od brzegu do brzegu. I przez te małe dziurki po bokach mole z łatwością się przedostały. Co prawda mklik mączny może przegryźć folię, ale na pewno większym ryzykiem jest opakowanie bez szczelnego zamknięcia – przecież również złodziejowi nie zostawiamy otwartych drzwi 😉
Pięć lat później – w roku 2024 – mamy nadal spokój z molami.
Jejku. Też jestem po inwazji. Kupiłam słoiki szklane, niestety nie mają uszczelek (woda się wylewa) i zastanawiam się czy jest sens w nich trzymać żywność, czy lepiej kupić coś z uszczelką?
Ja bym lepiej kupiła coś z uszczelką, bo jeśli wylewa się woda, to małe larwy moli też mogą się przecisnąć. Widziałam po swoich pojemnikach, jakie to są sprytne stworzenia i jak daleko larwy potrafią się wcisnąć.
Wstawiam zdjęcie ku przestrodze z poprzegryzaną papryczką i molem obok. Mole znalezione w szklanym, zakręconym słoiku w papryczkach chili na samym dnie
Ojej, nie sądziłabym, że dobiorą się do czegoś takiego. Dziękuję za podzielenie się! Rzeczywiście te słoiczki z uszczelką i zaciskiem wydają się lepszą opcją. My od kilku lat mamy spokój.