Szukasz konkretów, ile bajek może oglądać dwulatek? Na szczęście w przypadku małych dzieci zalecenia ekranowe są raczej jasne i bazują na szeregu badań tej grupy wiekowej.
Chcesz otrzymać kompendium wiedzy na temat wpływu ekranów na rozwój małego dziecka oraz zbiór praktycznych porad, jak mądrze wprowadzić ekrany do waszego życia?
Wkrótce premiera mojej książki o ekranach w życiu maluchów w wieku 0–3 lat. Zapisz się na listę oczekujących, aby skorzystać z najniższej oferty.
Według zaleceń Amerykańskiej Akademii Pediatrii dzieci poniżej drugiego roku życia (ewentualnie przynajmniej do 18. miesiąca) nie powinny mieć żadnego kontaktu z ekranami. U dzieci między drugim a piątym rokiem życia lepiej, aby czas ekranowy był ograniczony do maksymalnie jednej godziny dziennie. Jednak specjaliści często podkreślają, że nadal im mniej, tym korzystniej dla dziecka.
Bardzo rekomenduje się także, aby dbać o to, by treści były dopasowane do wieku dziecka oraz aby opiekun towarzyszył dziecku w trakcie korzystania z nowych technologii. Chodzi o to, by nie zapominać sprawdzać, jak młody widz rozumie przekaz płynący z bajek oraz czy aby na pewno nie boi się animacji. W ten sposób można szybko zareagować.
Dokładnie takie same wytyczne (od drugiego do piątego roku życia maksymalnie 60 minut dziennie z zaakcentowaniem, że im mniej, tym lepiej) znajdziemy w dokumencie z 2019 roku opublikowanym przez Światową Organizację Zdrowia (WHO), a także w publikacjach wielu krajowych ośrodków zdrowia na całym świecie.
WHO sformułowało zalecenia, bazując na wynikach wielu badań nad wpływem czasu ekranowego na zdrowie dzieci prowadzonych w różnych częściach świata (m.in. w USA, Australii czy Kanadzie). Obecnie dysponujemy już wieloma namacalnymi dowodami, że im mniej pasywnego czasu ekranowego u małych dzieci, tym mniejszy problem otyłości oraz tym lepszy rozwój motoryczny, kognitywny i psychospołeczny.
Teoretycznie dwuletnie dziecko może już zacząć oglądać bajki, jednakże nadal zalecana jest duża ostrożność odnośnie czasu ekranowego i konsumowanych treści. Ze swojego doświadczenia mogę powiedzieć, że dalsze ograniczanie kontaktu z ekranem moim dzieciom niemal do zera do wieku 3-4 lat było do mnie dużo łatwiejsze niż konieczność kontrolowania treści bajek oraz ilości czasu oglądania. Nie miałam też dużo możliwości, by zgodnie z zaleceniami oglądać bajki zawsze z dziećmi, więc łatwiej było mi ich nie włączać.
Dzięki dalszemu ograniczaniu uniknęłam także wielu silnych wybuchów złości dzieci, ponieważ maluchy najczęściej nie potrafią się umówić na „tylko jedną bajkę”. Dwulatek jest bardzo emocjonalną istotą i kiedy pozna tę rozrywkę, to chce więcej i więcej, bo na wskutek odczuwanej przyjemności w jego mózgu zaczyna się wydzielać neuroprzekaźnik dopamina. Zupełnie jak u dorosłych (nam też trudno oderwać się od ekranów), ale dzieci nie mają jeszcze rozwiniętej umiejętności samokontroli, więc z ekranami lepiej odczekać najdłużej jak to możliwe.
Poza tym w wieku dwóch lat nie każde dziecko jest gotowe na ekrany. Zobacz w tym artykule, czy Twój maluch jest już gotowy na bajki .
Dlatego to każdy rodzic musi podjąć indywidualną decyzję, ile bajek może oglądać dwulatek. Jeśli zdecydujecie się na włączenie bajek, to zaczynajcie od minimalnych ilości, nawet od 5 minut dziennie (na przykład Świnka Peppa ma takie króciutkie odcinki).
We wprowadzaniu bajek dzieciom potrzeba dużej ostrożności, żeby zbyt szybko nie poluzować limitów i aby też nie wdepnąć w przysłowiową minę.
Jest dużo więcej pytań niż to, ile bajek może oglądać dwulatek. Trzeba też rozważyć na przykład, z jakiej platformy i formy technologii chcecie skorzystać. Ja osobiście bardzo odradzam YouTube ze względu na bardzo szkodliwe rekomendacje, które rozbudzają chęć dziecka na więcej i więcej. Nadmiar opcji jest przytłaczający dla nas, a co dopiero dla malucha, który szybko się przebodźcowuje.
Nie przyzwyczajaj też dwulatka do codziennego oglądania. To bardzo szkodliwy nawyk.
A wybierając treści, warto zaczynać od spokojnych bajek z delikatnymi animacjami. Niestety na rynku jest dostępnych wiele produkcji, które wykorzystują uzależniające mechanizmy (jak szybkie zmiany kadru czy bardzo intensywne barwy). Przykładem są bardzo popularne piosenki CoComelon na YouTube. Ja na początek polecam na przykład Tygrysek Daniel i jego sąsiedzi lub Króliczek Bing.
W swojej książce o ekranach w życiu maluchów w wieku 0-3 lata omawiam bardzo praktycznie i szczegółowo, na co uważać i co jest warte uwagi podczas wprowadzania dzieci w cyfrowy świat. Tutaj sprawdzisz opis książki.
Magda Gerber, założycielka organizacji RIE (skrót od angielskiej nazwy Resources for Infant Educarers) ostrzegała przed ekranami w życiu dzieci już w latach 70-tych, czyli na etapie biało-czarnej telewizji. Wtedy świat był zachwycony nowymi technologiami, a specjaliści dużo później zaczęli bić na alarm, że ekrany maję negatywny wpływ na naturalny rozwój maluchów.
Magda natomiast bardzo szybko dostrzegła, że pasywna rozrywka, jaką jest bierne oglądanie telewizji, niesie ogromne zagrożenie dla samodzielnej zabawy. A to właśnie ta twórcza, kreatywna i rozwijająca aktywność powinna królować w codziennym życiu malucha. A niestety hipoteza pani Gerber się sprawdziła, bo mamy teraz epidemię ‘ekranowych niań’ i dzieci, które zatraciły samodzielność w wymyślaniu sobie atrakcyjnych aktywności, przez co nie potrafią bawić się same. Jako promotorka podejścia do dzieci RIE, jestem też wielką orędowniczką samodzielnej zabawy, o czym możesz przeczytać tutaj.
Mam nadzieję, że udało mi się podpowiedzieć, ile bajek może oglądać dwulatek i dzięki temu łatwiej będzie Ci podjąć indywidualną decyzję dopasowaną do Twojego dziecka i rodziny. A jeśli potrzebujesz więcej ekranowego wsparcia, to zerknij tutaj.
